Wat investeerders kunnen leren van ‘s werelds beste luisteraars

Zoals Jim Collins schreef in zijn leiderschapsklassieker Good to Great, zijn de meest effectieve leiders een “paradoxale mix van persoonlijke bescheidenheid en professionele wilskracht. Ze lijken meer op Lincoln en Socrates dan op Patton of Caesar.”

Vergelijkbare citaten over het belang van bescheidenheid en vertrouwen komen van wereldberoemde investeerders. Investment Masters Class heeft er een aantal op een rijtje gezet. Eén daarvan komt van hedge fund manager Edgar Wachenheim III’s Common Stocks and Common Sense: “Ik heb in mijn leven voldoende fouten gemaakt, waardoor de kans om overmoedig te raken klein is. Naar mijn mening moet een goede investeerder het juiste evenwicht vinden tussen vertrouwen en bescheidenheid.”

Wat mij opviel tijdens mijn interview met luisterexpert Oscar Trimboli, is dat deze paradoxale mix ook geldt voor de beste luisteraars. Oscar is een executive coach, auteur, spreker en host van de Deep Listening podcast, waarin hij onder anderen journalisten, acteurs en onderzoekers bevraagt over hun perspectief op luisteren.

Balanceren tussen bescheidenheid en vertrouwen

De beste luisteraars hebben allemaal één ding gemeen: ze zijn bescheiden en zelfverzekerd tegelijk. Dit is wat investeerders en leiders van hen kunnen leren:

-      Ze omarmen hun gebreken. De beste luisteraars zijn bescheiden genoeg om hun gebreken te erkennen, maar ook zelfverzekerd genoeg om ze te omarmen. Oscar Trimboli zegt hierover in ons gesprek:

“Een goede luisteraar zal afgeleid raken en als het ware door een conversatie heen dwalen; een geweldige luisteraar heeft door dat hij afgeleid raakt en komt heel snel met zijn aandacht weer terug bij de dialoog…Vaak zeggen deze mensen: Sorry, ik raakte even afgeleid, kun je dat herhalen? […] Er is veel bescheidenheid voor nodig om toe te geven dat je afgeleid bent in een gesprek.”

- Ze leren graag en staan open voor verandering. De beste luisteraars zijn nederig genoeg om toe te geven dat ze niet alles weten, maar zelfverzekerd genoeg om de vragen te stellen waar ze van leren en groeien. Of, zoals Oscar het zegt, luisteren eist “de bereidheid om je eigen perspectief te veranderen, in plaats van dat je het perspectief van je gesprekspartner verandert.”

“De expert in de kamer is alleen nuttig als hij het kan uitleggen aan niet-experts..."

- Als ze het niet begrijpen, doen ze niet alsof. De beste luisteraars zijn bescheiden genoeg om te beseffen dat ze het niet begrijpen, maar zelfverzekerd genoeg om verheldering te vragen en zich niet af te laten poeieren door jargon. Oscar:

“De expert in de kamer is alleen nuttig als hij het kan uitleggen aan niet-experts… Heel vaak zullen mensen praten in jargon en taal die specifiek is voor hun branche. Vroeger liet ik ze gewoon uitpraten om vervolgens een heel andere vraag te stellen om het onderwerp een stukje verder te brengen. Maar als iemand mij nu een zeer complexe kwestie uitlegt, zeg ik: mijn vijfjarige dochter heet Ruby… als ze nu in de kamer was, hoe zouden we dit dan aan Ruby uitleggen?”

- Ze accepteren geen afleidingen. De beste luisteraars begrijpen dat ze snel afgeleid raken en durven omstandigheden te eisen die geschikt zijn om goed te kunnen luisteren. In mijn jaren als journalist gebeurde het weleens dat een CEO een interview op zijn kantoor wilde doen, terwijl hij naar zijn computer staarde. Uiteraard accepteerde ik dit niet. Zoals ik in een eerder blog schreef:

“Luisteren is niet iets wat je ‘erbij’ doet terwijl je de voorpagina van de krant scant of je mobiel checkt. Luisteren vraagt om volledige toewijding en diepe focus. Je moet er helemaal voor kunnen gaan. Houd daarom ook rekening met interne afleidingen; als je haast hebt of veel stress ervaart, is het beter om een ander moment in te plannen om goed te kunnen luisteren.”

Luister naar jezelf voordat je naar anderen luistert

In een recent gesprek met executive coach Marshall Goldsmith legde CNN-presentator Chris Cuomo uit waarom luisteren de meest verwaarloosde communicatievaardigheid van allemaal is: het gaat niet om ons. Spreken gaat over ons, en daarom komt het zo gemakkelijk in ons op als we nadenken over persoonlijke ontwikkelingsdoelen. Maar luisteren gaat over de persoon aan de andere kant van de tafel.

Paradoxaal genoeg luisteren de beste luisteraars eerst naar zichzelf, voordat ze naar anderen kunnen luisteren. In zijn whitepaper Deep Listening legt Oscar uit dat je "tijd nodig hebt om contact te maken met jezelf en te herkennen wat er in je eigen hoofd gebeurt, om vervolgens de rommel op te ruimen, en ruimte te creëren om anderen te kunnen horen."

Zoals Oscar in ons gesprek suggereert, kun je dit oefenen terwijl je van de ene vergadering naar de andere loopt. In plaats van je telefoon te checken en een e-mail te beantwoorden die nog een uur had kunnen wachten, haal je diep adem en luister je naar wat er in je hoofd en lijf omgaat.

In ons drukke leven is vertrouwen nodig om die ruimte te claimen, maar we moeten bescheiden genoeg zijn om te beseffen dat we die nodig hebben.

[Dit artikel is vertaald vanuit het Engels. Het originele artikel kun je vinden op mijn blog Meeting Strategist.]